အဲ့ဒီေန႔က
က်ေနာ့္ဆီ
ဒဏ္ရာတစ္ခုေရာက္လာတယ္
ဒဏ္ရာရဲ႕အေၾကာင္းကို
စီကာပတ္ကုံးေျပာေနလိုက္တာ
သူ႔အစား က်ေနာ့္မွာေမာလို႔
ဒဏ္ရာအတြက္ ေရွ႕ဆက္အုံးမွာတဲ့။
ဒဏ္ရာေပ်ာက္ဖို႔
စာေတြဘယ္ေလာက္ဖတ္ထားလဲလို႔
က်ေနာ္ ေမးလိုက္ပါတယ္။
“ဟင့္အင္း” ဆိုၿပီး ျပန္ထြက္သြားေပါ့။
ေနာက္ ဒဏ္ရာတစ္ခုေရာက္လာျပန္ေရာ
ေဒါနဲ႔ေမာနဲ႔ လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းၿပီး
စကားေတြေျပာေနလိုက္တာ
ဒီေန႔ပဲ ေမွ်ာ္လင့္သလို ျဖစ္ေတာ့မယ့္ပုံစံနဲ႕
ဘယ္လိုဗ်ဴဟာနဲ႔ ဒဏ္ရာကို ေဆးေၾကာမွာလဲလို႔
က်ေနာ္ ေမးလိုက္တယ္
သူ႔အတြက္ ေနာက္ထပ္ဒဏ္ရာ
ထပ္မတိုးရင္ ကံေကာင္းေပါ့။
ဗ်ဴဟာအခင္းအက်င္းေတာ့ ကြ်မ္းက်င္ဖို႔
အေရးၾကီးတယ္။
ေနာက္ထပ္ေတြ႕တဲ့ဒဏ္ရာက
ေတာ္ေတာ္ ႏွစ္ခ်ဳိ႕ထားတဲ့ဒဏ္ရာၾကီးေပါ့
သမိုင္းေတြနဲ႔
ခုႏွစ္ရက္စြဲေတြနဲ႕
မွတ္မွတ္ရရေျပာေနလိုက္တာမ်ား
စာမွတ္တမ္းတင္ထားဖို႔ ေကာင္းေသး
ဒဏ္ရာေတြ မ်ဳိးဆက္မဲ့ေလေတာ့
သူတို႔ေရာက္ခ်င္ေနတဲ့
အဲ့ဒီ အရိပ္စစ္စစ္
သြားရင္းနဲ႔ ေဝးေနၾကအုံးမွာပဲ။
ခုေနမ်ား
ဒဏ္ရာေဟာင္း ဒဏ္ရာသစ္ေတြ
လက္တြဲႏိုင္ရင္ျဖင့္.....................။
No comments:
Post a Comment