Saturday, June 26, 2010

က်ေနာ္ အရူးစစ္စစ္ပါ

ရင္နင့္ေအာင္ ခ်စ္တတ္ေနခ်င္သူပါ
ဘယ္လိုခ်စ္ရမယ္ က်ေနာ္မသိ။

ရင္နင့္ေအာင္ လြမ္းတတ္ေနခ်င္သူပါ
ဘယ္လိုလြမ္းရမယ္ က်ေနာ္မသိ။

အခ်စ္နဲ႔အလြမ္း မကြဲျပား
က်ေနာ္ သဘာဝအရူးလား။

ခ်စ္ေအာင္လည္း မေနတတ္သူ
လြမ္းေအာင္လည္း မေနတတ္သူ
က်ေနာ္ သဘာဝအရူးလား။

နာမည္က်န္ေအာင္လည္း မေနခဲ့သူ
သမိုင္းက်န္ေအာင္လည္း မေနခဲ့သူ
က်ေနာ္ သဘာဝအရူးလား။

အမ်ားအတြက္နားလည္ေပးသူ
ကိုယ့္အတြက္ နားလည္မေပးသူ
က်ေနာ္ သဘာဝအရူးလား။

ျဖစ္ခ်င္ပါတယ္
စစ္စစ္ျဖစ္ရရင္ေပါ့
တကယ္ေတာ့
က်ေနာ္ သဘာဝအရူးစစ္စစ္ပါ။

Thursday, June 24, 2010

အိမ္ငွါးျခင္း ျဖစ္ပ်က္မႈမ်ား


ဘယ္တုန္းကမွ မမက္ခဲ့ဖူးတဲ့
အိပ္မက္ေတြပါ။

ရုိးရုိးစင္းစင္းနဲ႔
ေနထိုင္ျခင္းကို အသားက်ေနမင့္ကိုး။

ေျခခ်ခဲ့မွေတာ့
ေျခၾကြဖို႔ နည္းနည္းခက္သြားတယ္ 
ကဗ်ာေတာ့ မဆန္ပါဘူး။ 
အေနတတ္ဖို႔ေတာ့
ေျမြမေသ တုတ္မက်ဳိးေပါ့ေလ။

မဆုံးေသးတဲ့ခရီးအတြက္
မေညာင္းေသးတဲ့ ေျခေထာက္နဲ႔ေတာ့
အဆင္ေျပေလာက္ရဲ႕။


မွတ္ခ်က္။       ။ ေနာက္လအတြက္ အိမ္လိုက္ငွါးေနပါသည္။

Saturday, June 12, 2010

အိပ္မက္ကမၻာ့ဖလားျပိဳင္ပြဲ


အိပ္မက္(၁)
ခရစ္ႏွစ္ ၂၁၁၀ခု ဇြန္လ
အိမ္ရွင္ျမန္မာႏိုင္ငံ
ကမၻာ့ဖလားေဘာလုံးျပိဳင္ပြဲ
ကမၻာမေက် သီခ်င္းဆိုလို႔။

အိပ္မက္(၂)
ၿပိဳင္ပြဲၾကည့္လိုက္ေတာ့
အီတလီမပါဘူး
ျပင္သစ္လည္းမပါဘူး
နာမည္ၾကီးအသင္းေတြ
အားလုံးမပါဘူး
ကမၻာ့ဖလားမဝင္ဘူးေသးတဲ့အသင္းေတြခ်ည္းပဲ
အံ့ေရာ......
ကမၻာကလိုက္ေလ်ာလိုက္ပုံက။

အိပ္မက္(၃)
အဲ့ဒီမွာ 
အိမ္ရွင္ျမန္မာက
ဗိုလ္စြဲလိုက္ေရာ
ျပန္ဆိုၾကမယ္ ကမၻာမေက်သီခ်င္းကို။

အိပ္မက္(၄)
ေနရာမရခဲ့တဲ့ေန႔ရက္ေတြဆိုေတာ့
ေပ်ာ္လိုက္ၾကတာ ေမာလို႔
ေအာ္ျမဴးေနၾကတာလည္း ေခ်ာလို႔
လွလိုက္တာေလ
ေအာ္...........
ကမၻာမေက်။

(၅)
အိပ္မက္မွ ဖ်တ္ကနဲလန္႔ႏိုး
၂၀၁၀ ကမၻာ့ဖလားျပိဳင္ပြဲ
တခါမွမက်င္းပဖူးတဲ့ေနရာမွာ
နယ္ဆင္မင္ဒဲလားၾကီးရဲ႕ icon တိုင္းျပည္ေပ့ါ
သူေထာင္က်ဖူးတာနဲ႔ မဆိုင္ဘူး
သူသမိုင္းကို သူေရးေနတာ
အျဖဴနဲ႔အမည္းကို ဆက္စပ္ေပးလို႔
သူ႔ႏိုင္ငံေတာ္ သီခ်င္း
အားလုံး ဟစ္ေၾကြးလို႔
တို႔လည္း ဆိုခ်င္ပါတယ္
ကမၻာမေက် 
ကမၻာမေက် လို႔။

Monday, June 7, 2010

လာရာ လမ္းအတိုင္းဆိုရင္..............


မျဖစ္မေနေသရမယ္ဆိုရင္
က်ေနာ္ ျမန္မာျပည္မွာပဲ
ဖ်စ္ညစ္ၿပီး ေသခြင့္ရခ်င္ပါတယ္။

ဟိုႏိုင္ငံ ဒီႏိုင္ငံမွာ
ဒီကဒ္ ဟိုကဒ္ေတြနဲ႕
အဲ့ဒီႏိုင္ငံသားမျဖစ္ခ်င္ဘူးလားတဲ့
ႏိုင္ငံသားျဖစ္တာ လူမ်ဳိးျဖစ္တာမွမဟုတ္တာ
ျဖစ္ခ်င္ပါဘူး။

ဘယ္ေနရာေနေနပါ
ေနတဲ့ေနရာအတြက္ 
အလုပ္အေကြ်း ျပဳေနၾကတာခ်ည္းပဲ
တခုတ္တရ ျပန္လြမ္းသူမ်ားသာ
နည္းနည္းနဲ႔က်ဲက်ဲဝိုင္းေနၾကတာ။

ဒါပါပဲ
က်ေနာ္ ေဆာင္းခိုငွက္ပါ
အခ်ိန္က်ရင္ က်ေနာ့္ေနရာ
က်ေနာ္ လြမ္းေနရမွာပါ။


ခ်က္ျမွဳပ္


ေမြးတဲ့ေနရာကေန
ေဝးလာလိုက္တာ
ဘယ္ေလာက္ထိ ေဝးရအုံးမယ္မသိ။

အခ်ိန္တန္ရင္
ျပန္ရမယ္သိထားေပမယ့္
ေမြးေနရာနဲ႔ ေဝးေနဆဲပဲ။

ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္
ကိုယ့္ေမြးေနရာေလာက္
စိတ္ခ်မ္းသာစရာက
ဘယ္ေနရာမွမေကာင္းဘူး။
(က်ေနာ့အတြက္ေျပာတာပါ)

အဲ့ဒီေနရာေလးဟာ
အာဃာတအမုန္းတရားေတြ မရွိဘူး
ျပိဳင္ဆိုင္မႈေတြ မရွိဘူး
ဆူညံမႈေတြ မရွိဘူး
လြတ္လပ္ျခင္းေတြနဲ႔လြတ္လပ္ေနတယ္။

အဲ့ဒီေနရာေလးဆီ
တေက်ာ့ျပန္ ျပန္ေရာက္ဖို႔
ၾကိဳးစားရအုံးမယ္။

Saturday, June 5, 2010

ခရီးသြားေနေသာ စိတ္မ်ား


ဘဝင္ျမင့္ျခင္းေတြ
စားသုံးေနတာ မဟုတ္ေပမယ့္
ေျပးအားေကာင္းဆဲလို႔ ထင္ေနခဲ့တာ
ဒီကေန႔ မနက္အထိပါပဲ။

စိတ္အနယ္ထိုင္ျခင္းကို
လိုလားႏွစ္သက္ေနတာ
ဟုတ္ကို မဟုတ္ဘူး
တကယ္ေတာ့
စိတ္အေညာင္းမိေနတာကိုပဲ
စိတ္ကို စိတ္က လက္မခံခ်င္ဘူး။

ရယ္ရယ္ရႊင္ရႊင္ေန႔ရက္ေတြ
မေန႔က အတိုင္းရွိေနရင္
ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲလို႔
မေတြးခ်င္ေတာ့ဘူး
ေန႔သစ္ကို ေန႔သစ္အတိုင္း
ေျပးအားေကာင္းေစဖို႔
စိတ္ကို ေမြးျမဴရအုံးမယ္ ။

ဘေလာ့ဂ္ဂါေရာင္းရင္း ကိုေနာသို႔

Thursday, June 3, 2010

သဟာယ္ခ်င္း


က်ေနာ့္အေၾကာင္းမ်ား
သူ႔ကို ေျပာျပေတာ့
ေခါင္းကို ညိတ္လို႔ 
ညိတ္လို႔။

က်ေနာ္က
သူ႔အေၾကာင္း
ျပန္ေျပာေနေတာ့
သူ႔မ်က္ႏွာမွာ ျပဳံးလို႔
ျပဳံးလို႔။


Wednesday, June 2, 2010

အေကာင္းမကုန္တဲ့ ေရႊျပည္ၾကီး


ေရႊျပည္ၾကီးအေၾကာင္းေျပာရရင္
အေကာင္း မကုန္ဘူး။

က်န္းမာေရးအေၾကာင္း
ေျပာမလား
အေကာင္း မကုန္ဘူး

ပညာေရးအေၾကာင္း
ေျပာမလား
အေကာင္းမကုန္ဘူး

စီးပြားေရးအေၾကာင္း
ေျပာမလား
အေကာင္းမကုန္ဘူး

အေၾကာင္းအရာအမ်ဳိးမ်ဳိး
ေျပာမလား
အေကာင္းမကုန္ဘူး
အံ့ေရာ။

ေျပာလို႔ရေနသေရြ႕
အေကာင္းမကုန္ရင္
အေကာင္းမကုန္ပါဘူး။
တကယ့္ကို
အေကာင္းမကုန္ပါဘူးဗ်ာ။


Tuesday, June 1, 2010

ဒဏ္ရာမ်ားႏွင့္ေတြ႕ဆုံျခင္း


အဲ့ဒီေန႔က
က်ေနာ့္ဆီ
ဒဏ္ရာတစ္ခုေရာက္လာတယ္
ဒဏ္ရာရဲ႕အေၾကာင္းကို
စီကာပတ္ကုံးေျပာေနလိုက္တာ
သူ႔အစား က်ေနာ့္မွာေမာလို႔
ဒဏ္ရာအတြက္ ေရွ႕ဆက္အုံးမွာတဲ့။
ဒဏ္ရာေပ်ာက္ဖို႔ 
စာေတြဘယ္ေလာက္ဖတ္ထားလဲလို႔
က်ေနာ္ ေမးလိုက္ပါတယ္။
“ဟင့္အင္း” ဆိုၿပီး ျပန္ထြက္သြားေပါ့။

ေနာက္ ဒဏ္ရာတစ္ခုေရာက္လာျပန္ေရာ
ေဒါနဲ႔ေမာနဲ႔ လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းၿပီး
စကားေတြေျပာေနလိုက္တာ
ဒီေန႔ပဲ ေမွ်ာ္လင့္သလို ျဖစ္ေတာ့မယ့္ပုံစံနဲ႕
ဘယ္လိုဗ်ဴဟာနဲ႔ ဒဏ္ရာကို ေဆးေၾကာမွာလဲလို႔
က်ေနာ္ ေမးလိုက္တယ္
သူ႔အတြက္ ေနာက္ထပ္ဒဏ္ရာ
ထပ္မတိုးရင္ ကံေကာင္းေပါ့။
ဗ်ဴဟာအခင္းအက်င္းေတာ့ ကြ်မ္းက်င္ဖို႔
အေရးၾကီးတယ္။

ေနာက္ထပ္ေတြ႕တဲ့ဒဏ္ရာက
ေတာ္ေတာ္ ႏွစ္ခ်ဳိ႕ထားတဲ့ဒဏ္ရာၾကီးေပါ့
သမိုင္းေတြနဲ႔
ခုႏွစ္ရက္စြဲေတြနဲ႕
မွတ္မွတ္ရရေျပာေနလိုက္တာမ်ား
စာမွတ္တမ္းတင္ထားဖို႔ ေကာင္းေသး
ဒဏ္ရာေတြ မ်ဳိးဆက္မဲ့ေလေတာ့
သူတို႔ေရာက္ခ်င္ေနတဲ့ 
အဲ့ဒီ အရိပ္စစ္စစ္
သြားရင္းနဲ႔ ေဝးေနၾကအုံးမွာပဲ။
ခုေနမ်ား
ဒဏ္ရာေဟာင္း ဒဏ္ရာသစ္ေတြ
လက္တြဲႏိုင္ရင္ျဖင့္.....................။